ေပ်ာ္ရာမွာမေန
ေတာ္ရာမွာေနရတဲ့
လူ႕ဘ၀ဓမၼတာအရ
ေ၀းခဲ့ရသည္ တို႔ ဌာေန……
ဒီမွာေလ....
ဒိုးနပ္(စ္)ေတြ ဘယ္လို ေကာင္းတယ္ ေျပာေျပာ
တန္းလက္ရည္ရြဲရြဲ မုန္႔လက္ေကာက္ပဲ စားခ်င္ရက္
စက္စက္ယို သြားေရေတာင္စိုတယ္…….
တားကစ္ ဘရက္နဲ႕ ဒစ္(စ္)ေတြက
ဘယ္လို နာမည္ၾကီးတယ္ေျပာေျပာ
မလိႈင္မုန္႕ၾကြတ္ေလာက္ ငါမမက္ဘူး……..
ထိုင္းကလာဆာ၊ အီတလီပီဇာေတြ
ေကာင္းျခင္းေ၀ျဖာတယ္ဆိုလည္း
ငါ့အတြက္က ရီစရာပဲ…..
ကိုရီးယား…ကင္ခ်ီက
တို႔ရြာ ခ်ဥ္ပတ္ကို ဘယ္မွီမွာလဲ……
ဂ်ပန္ဆူရွီက
ဘယ္လိုပင္ ဟန္ခ်ီလဲ
ဆီထမင္းနဲ႔ ပဲျပဳတ္ပဲ
စိတ္မွာေလ တကာေတာင္း
စားခ်င္တိုင္းသာ စားရမွာဆိုရင္
အခ်ိဳ ကဲကဲ ဆီ ရြဲရြဲနဲ႕
ေထာပတ္ဘိန္းမုန္႕ မုန္႕ဖတ္သုတ္၊
လက္သုတ္စံုနဲ႕ အေၾကာ္စံုေတြ
ပဲေလွာ္ ႏွမ္းေထာင္း၊ မုန္႕စိမ္းေပါင္း
မုန္႕ေလေပြ၊ စာကေလးေခြ ကပ္ေစနဲ၊
မုန္႕ကၽြဲသဲ မဲမဲသဲသဲ ေကာက္လိႈင္းခ်ီ
အပီ၀ေအာင္စားခ်င္သည္…..
မာတီကားခ်ား အစားေတြစံု
ဓေလ့ေတြ အဖံုဖံု ေတြ႕ၾကံဳဆံုကြဲ
ေမြ႔ေလ်ာ္ မေပ်ာ္ႏိုင္ ေတြးကာမိုင္သည္
ေအာ္...ငါ့မွာ
တို႔ရြာဘုရားကို ဖူးခ်င္တယ္…..
တို႔ရြာအစာပဲ...စားခ်င္တယ္…..
တို႔ရြာစကားပဲ..ေျပာခ်င္တယ္…...
တို႔ရြာမွာပဲေနခ်င္တယ္…..
ဆုေတာင္းတိုင္းသာျပည့္မည္ဆိုရင္
ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းခ်ိဳ ၊ ငါးပိရည္က်ိဳ မႈိနဲ႕
ကန္စြန္းရြက္၊ ငါးပတ္ေမႊခ်က္နဲ႕
မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းကို
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လက္စံု စားခ်င္ပါသည္…..
No comments:
Post a Comment